برکه

نزدیکی‌های پایانه کرج، اتوبوس توقفی کرد تا چند تا مسافر سوار کنه. دو سه نفری سوار شدند و پشت بندش هم خانم میانسالی اومد و نشست روی صندلی ردیف کناری. پدر بیامرز به محض نشستن هم صندلی رو تا زانو عقب کشید و لم داد روش و شروع کرد به چک کردن گوشیش.

دیگر چله اش تمام شده بود. از سطح زمین تا سقف آسمان، بلند قامت و استوار ایستاده بود و ذره ایی به آرمان‌های الهی اش خیانت نکرده بود.